Mój kochany kotopies

Ni to kot, ni to pies – taki cudak uszyty przez babcię z kolorowych gałganków. Po prostu Kotopies - najlepszy przyjaciel małej Oli, która znalazła go na strychu i mocno pokochała.
Czy inne dzieci także polubią to brzydkie, szmaciane stworzonko?

Dlaczego ta opowieść jest tak ważna i potrzebna? W dzisiejszych czasach tak łatwo jest ludźmi manipulować, osądzać, narzucać własne zdanie. Coraz mniej mamy czasu by słuchać innych, by rozmawiać i ulegamy presji. Nie potrafimy walczyć o swoje zdanie, boimy się krytyki, wolimy milczeć, niż się sprzeciwić. Tak jest w wielu kwestiach, a przecież każdy z nas jest inny i ma prawo lubić co innego, ma prawo do własnego zdania, które inni powinni przyjąć z szacunkiem. Uczmy dzieci od małego tego szacunku, tolerancji, uczmy słuchać drugiej osoby, a nie oceniać. Mała Ola jest dowodem na to, że warto słuchać serca, swojego serca. To my mamy być szczęśliwi i nie możemy ulegać presji innych. Dzieci przekonają się, że warto mieć własne zdanie i jego bronić. Bardzo polecam Wam tę książkę. Czytajcie historię Kotopsa i rozmawiajcie o niej z dziećmi. To mądra i piękna książka, powinna znaleźć się w domu każdego przedszkolaka.

fragment recenzji bloga W naszej bajce

(...) nie zaczynajcie czytania bez paczki chusteczek, bo to typowy wyciskacz łez. I przywraca wiarę w ludzi. Ta książka to nie tylko opowieść o gałgankowym stworku. To też przestroga, i na pewno świetny początek do rozmów o tym co się w życiu liczy. I o inności. O przyjaźni. I o asertywności. No trzeba ją mieć i już! Bardzo polecamy. Tym bardziej, że ilustracje są obłędne!

fragment recenzji @Dziecioczytanie