Bjørn Stenskalle wspomina swoją burzliwą młodość: powrót z niewoli do kraju Polan, przyjaźń z Olafem Tryggvasonem, podróż do pirackiego gniazda Jomsborga i wyprawę księcia Włodzimierza po kijowski tron.
Tymczasem spokój mnichów zamieszkujących Lindisfarne zakłóca krwawa wróżda, którą w Northumbrii toczą dwa zwaśnione rody. Na Świętej Wyspie pojawia się nowy więzień, a wielebny Brendan z Corku staje przed trudnym wyborem: czy życie jednego człowieka jest warte istnienia całej wspólnoty?
Bjørn – Kruki Odyna to opowieść o początkach państwa Polan i o bohaterach znanych ze skandynawskich sag. Losy Świętosławy, Bolesława Chrobrego i Bjorna Stenskalle na zawsze złączyło przeznaczenie. Nici splątane przez Norny może przeciąć tylko miecz.
fragment recenzji: Paweł Wakuła nadaje nieco już wyeksploatowanemu przez seriale telewizyjne światu Wikingów nowe oblicze. Tworzy opowieść, od której nie można się oderwać. Żelazisty zapach rozlewanej krwi i gromki śmiech wesołków z rogami na hełmach towarzyszy nam od pierwszej do ostatniej strony tej pełnej emocji historii. Nordyccy bogowie przechadzają się w niej przed naszymi oczami, a postaci historyczne, odrzuciwszy przykurzone szaty, obsypane nadmiarem historycznego fałszu, pokazują, że byli ludźmi z krwi i kości, którzy padali ofiarą swoich żądz i rozbuchanych ambicji.
fragment wywiadu: Bjørn Kruki Odyna to kontynuacja znakomitej powieści Bjørn. Syn Burzy, historii pełnej wojowniczych bohaterów przełomu pierwszego i drugiego tysiąclecia, opowiadającej o na pół mitycznej osadzie Jomsborg na dzisiejszym Wolinie, walce na śmierć i życie i o mgłach angielskiej wyspy. Kim byli szerzący postrach w Europie brodaci muskularni mężczyźni, pojawiający się niczym duchy, podpływający na szybkich łodziach do niestrzeżonych ludzkich osad? I gdzie się podziali? O wikingach opowiada Paweł Wakuła, autor powieści, które na pewno zainteresują każdego miłośnika serialu Wikingowie.
fragment: (….) Wakuła bardzo plastycznie opisuje życie młodego wikinga, od którego odwrócili się najbliżsi, a los wybrał mu miejsce w największych wydarzeniach w historii. Zręcznie łączy wydarzenia na Lindisfarne z opowieścią z kraju Polan oraz pojedynków Rurykowiczów. Postacie znane z kart historii zostają odarte z pozłoty i sztywności, ukazują się jako ludzie z krwi i kości. Miotają nimi namiętności, do działania napędza ich żądza oraz chęć zaspokojenia ambicji. Wiara w Białego Chrysta jest bardzo płytka, starzy bogowie przechadzają się między śmiertelnikami.
„Bjørn. Kruki Odyna” to nie tylko książka dla młodzieży. Również dorosły czytelnik, fan „Wikingów, sagi Jomswiking” czy „Upadku Królestwa”, odnajdzie w niej znane postacie, miejsca oraz motywy. Od książki wręcz trudno się oderwać.
„Bjorn Syn burzy” i „Bjorn Kruki Odyna”, czyli co Wikingowie mieli wspólnego z Piastami
