Książka wyróżniona w VI Konkursie Literackim im. Astrid Lindgren.
Międzyplanetarna Rada Bezpieczeństwa niepokoi się sytuacją Ziemian żyjących na peryferiach Galaktyki.
Natomiast w Oblepach (równie paskudnych jak ich nazwa) dziesięcioletni Adam próbuje przetrwać w wyjątkowo nieprzyjaznym domu dziecka, wciąż mając nadzieję na powrót do rodziny zastępczej.
Tymczasem Szczęściara, pełna optymizmu mała szczurzyca, postanawia (mimo przestróg dorosłych) prowadzić badania międzygatunkowe. Polubiła Adama i wierzy, że ludzie są w gruncie rzeczy dobrzy.
Ani ona, ani Adam nie wiedzą, że nadciąga… wielka ewakuacja.
Media informują, że na świecie dzieją się dziwne rzeczy: szczury wędrują ulicami miasteczek i wielkich miast, jakby schodziły z tonących okrętów…
Brawurowa opowieść Katarzyny Majgier – o przyjaźni Szczęściary z Adamem i… globalnej katastrofie – jest zarazem pełna humoru, dowcipna… i gorzka. Wzruszająca. I zabawna do łez. Zastanawiająca. I pełna nadziei.
Może dzięki niej zrozumiemy, że wszyscy jesteśmy Ziemianami?! To znaczy my wszyscy, którzy żyjemy na Ziemi. Nie tylko my – ludzie.
Dorota Koman
Od tej decyzji nie ma odwrotu – likwidacja całego gatunku jest przesądzona. Ludzie z Ziemi – niewielkiej, prowincjonalnej planety w Układzie Słonecznym, zostaną tam sami. Inne gatunki zostaną ewakuowane na pobliskie planety. Czy ludziom – istotom, które prawie doprowadziły do zagłady Ziemi – uda się przeżyć bez owadów, ptaków, zwierząt? I jak skończy się ewakuacja wszystkich gatunków? Dziesięcioletni Adam już podejrzewa, co się święci. Widuje przecież UFO, choć nikt mu nie wierzy, zaczyna rozumieć, dlaczego szczury chmarami uciekają z miast. W końcu ratuje z opresji Szczęściarę – młodą szczurzycę, na którą już polują specjaliści od deratyzacji. Czy uda mu się ją ocalić? A jeśli to wcale nie ona potrzebuje pomocy?
